İkinci çocuk 29 Kasım (Hicrî 1330), Miladî 1914 yılında Birinci Cihan Harbi Seferberliği sırasında Kaleiçindeki baba evinde dünyaya gelir, babası İlmiye adını verir..
1915'de Talat Paşa’nın Kayseri ziyareti sırasında yoğunluk nedeniyle sağlıksız bulunduğu gerekçesi ile Kaleiçi’nin boşaltılması kararlaştırılır. Techir dolayısı ile boşalmış olan Ermeni evleri Kaleiçi sakinlerine tahsis edilir. Âlim Hoca’ya kökeni ve konumu nedeniyle Ermeni cemaati başkanı Camgöz Efendi’nin konağı verilir.
İltimas edildi dedikoduları üzerine Âlim Hoca bu evi iade eder ve aile bugün envanterde Âlim Hoce evi diye anılan Ermeni klisesi başpapazının evine yerleşir. İlmiye Hanım’ın çocukluğu bu evde geçmiştir. 5 yaşında mahalle mektebine gider okuma yazmayı ve Kur'an-ı Kerim'i öğrenir.
1922'de okur yazar olarak doğrudan Setenönü’ndeki Hacı Mansur İlkokuluna devam eder.
1927'de mezun olduğunda okul Kiçikapı’ya Ermeni Klisesinin papaz lojmanına taşınmıştır.
1928'de o zaman lisenin yanında eski Cizvit cematinin Külliyesi’nde bulunan Kayseri Kız Ortaokulu’na kaydolur.
Birinci Cihan Harbini daha çocukken, Kurtuluş Savaşını, Cumhuriyetin ilanını, Atatürk Devrimlerini ve en önemlisi trenin Kayseri’ye geldiğini, Sümerbank ve Tayyare Fabrikasının kurulduğunu, Kayseri’ye elektriğin geldiğini öğrenci iken yaşamış, görmüştür.
2 Haziran 1932'de Kayseri Tayyare Fabrika’sının ilk Türk uçak mühendisi ve ilk İşletme Müdürü gene Kayserili olan eski ayandan Karamehmetağazadeler’den Binbaşı İbrahim Bey ile Gavremzade’lerden Elmas hanımın ortanca oğlu Alaeddin beyle evlenmiştir. Bu evlilikten ikisi kız, biri erkek üç cocukları olmuştur. Olcay, Senem ve İbrahim. Bu çocuklarıyla da İkinci Dünya Savaşını görmüştür.
Muhaddiszade Sait Efendi ile Ayşe Hanım’ın en küçük oğlu, Huant Hatun Medresesi Müderrisi Âlim Efendi ile Molu’lu Dudu Hatun ile Mustafa Bey’in en büyük çocukları Simiten hanımın evliliklerinden dört kız çocukları olur. Sırasıyla Ayşe, İlmiye, Fevziye, Melahat.
26 Temmuz 1936'da Erciyes Dağı zirvesine çıkan ilk Türk kadınıdır. Bunu bir hırs, bir misyon olarak değil sırf merak ve keyf olarak yapmıştır, yaşam sevinci yüksek olan bir kişiliği vardır. 29 Kasım 2009'da 95 inci yaşını bitirmiş, şu anda 96 yaşını sürmektedir.
İlmiye Bergman, 17 Aralık 2015, İstanbul Zincirlikuyu Mezarlığı’nda vasiyeti üzerine babasının kabrine defnedildi.
Oğlu İbrahim Karamemet annesini şöyle anlattı:
“Aklı çok keskindi. Öldüğü ana kadar da böyleydi. Mantığı da çok sertti. Akıl ve mantık her zaman sevgiden önemliydi. Çok katıydı. Sevgi onları yenip de öne geçemedi. Bütün aileyi yönetti. ‘Nemrut’un Kız Kardeşi’ derdim anneme. Zor bir kadındı. Çok önemli iki şahsiyetin kızı ve eşiydi ama iki geniş ailenin içinde herkesten önemli olan daima kendisiydi. Atatürk’ü, babasını ve beni çok sevdi.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder